Seducing Mr. Look-a-like Chapter 21

Seducing Mr. Look-a-Like
By: CatchMe

Chapter 21

INIS na inilapat na lamang niya ang pinto at bumalik sa kanyang upuan. Padarag siyang naupo habang kinakamot ng kanyang kamay ang kanyang noo. Maya-maya ay napatayo nanaman siyang lumapit sa pinto. Hindi pa man niya nabuksan ay agad naman siyang bumalik sa kanyang mesa at muling naupo. Napabuga siya ng hangin, na nakatingala sa kisame. Muli ay napatayo nanaman siya at aakmang lalabas. Ngunit muli nanamang bumalik sa kanyang mesa at naupo. Nangangati na yata ang pwet niya sa kanyang kina-uupuan sa tagal ng dalagang pumasok sa private room.


"Damn!" paanas niyang wika na dinampot ang telepono. Mas mabuti pa sigurong tawagan na lamang ang dalaga sa pamamagitan ng telepono. Para naman maalala siya nito at pasokin sa private room. Pero, teka nga lang. Ano bang ikinaiinis niya? At para siyang inagawan ng kendi kung makaasta? O baka.. Takot siyang maagawan ng kendi? Bakit? Sino ba ang kendi na 'yun at parang sinaklot ang supladong puso niya? "Ah! Ewan." agad niyang idinayal ang teleponong nasa mesa ng sekretaryang may saltik. Hindi pa man ito nag ring ay agad naman niyang pinindot ang end button habang hawak pa rin ang awtibido.


Napatingin siya sa pintuan ng bumukas iyon. Lihim siyang nabuhayan ng dugo ng makita ang babaeng may magandang mukha na pumasok ng kanyang opisina. Agad siyang napangiting inilapag ang hawak na awtibido ng telepono. Teka lang. Bakit tila slow motion ang paglalakad ng dalaga palapit sa kanya? Hindi na yata niya nagawang huminga habang nakatingin sa magandang dyosa na pumasok sa kanyang opisina. Napadaku pa ang kanyang paningin sa mahabang buhok nitong malayang inilipad ng hangin. Tingin niya tuloy ay isa itong modelo na naglalakad sa isang catwalk ng fashion show.


"Sir?" ulit ni Cher sa binatang amo na dinaanan na yata ng anghel kaya't hindi na nakakurap. Tila naman ito nahimasmasan na tumingin sa kanya. "Sabi ko ito na po ang coffee niyo." ani niyang itinuro ang taza ng kape na kanyang inilapag sa harapan nito.


"Ha? Ah, okay. Thank you." napakibit balikat na lamang ang dalagang hindi na nagsalita. Pumuhit na lamang siya para lumabas ng opisina.


"Teka, sandali." si Trance na napatayo pang pinigilan ang dalaga.


"Yes sir? May kailangan pa kayo?" kunot ang no-ong baling ni Cher.


"Ahm..never mind. You can go."


"Okay." tipid na sagot ng dalagang pinagpatuloy ang paglakad palabas ng opisina.


Sinundan na lamang ng tingin ng binata ang sekretarya. Na-aalarma na yata siya. Ano bang nagyayari sa kanya? Bakit parang wierd na ang kanyang inaasta? Is there something wrong? "I don't know. I feel strange.." mahinang bulong ng binata.


He remember what happen last night. Ng lumabas sila ng magandang dalagang si Noor, ay pumunta sila baywalk. Sa may tabing dagat. Masaya silang nag uusap. Hindi niya rin maintindihan kung bakit biglang gumaan ang pakiramdam niya while with her. Para siyang nakakita ng kakampi. As a good friend. Or should he say..A little sister. Kaya malaya siyang nag open-up sa dalaga. Kung bakit nalang ganun ang pakiramdam niya sa kanyang sekretarya. In just two weeks ay iba na yata ang idinulot nito sa kanya. Para siyang baliw na hindi naman. "May saltik na rin kaya ako?" ani niya sa sariling napailing.


Naalala niya rin ang reaksyon ng dalagang si Noor. Ng marinig nito ang kanyang sinabi. Bigla itong natigilan na hindi humarap sa kanya. Bagkos ay tahimik lamang at nakatanaw sa madilim na parte ng karagatan.


"Noor, do you hear me?" pukaw niya dito.


Dahan dahan itong napabaling sa kanya ang mukha at pilit na ngumiti. "Oo naman."


He heard the pain on her voice. Ang masayang boses nito kanina ay biglang nawala. Na para bang may nakabara sa lalamunan nito. And he knew na nasasaktan ang dalaga. Dahil alam naman niyang may gusto sa kanya ang dalaga.


"Okay kalang?" mahinang tanong niya dito.


"Yeah.."


"I'm sorry Noor. I know na.. You like me. But, I think I love her? I don't know.. I was confuse." napahinga ng malalim na ibinulsa ng binata ang kanyang mga kamay sa suot na slacks. Namagitan muna ang katahimikan sa kanilang dalawa ng dalaga. Habang malaya nilang nasasamyo ang malamig na hanging nanggagaling sa dagat.


"Trance.. Do you really like her? I mean, do you love her?" maya-maya ay wika ng dalagang nakatingin na sa kanya.


"Maybe.. I don't know. Hindi ko nga rin maintindihan ang sarili ko when I'm with her." sagot niya at muling namagitan ang katahimikan.


"You know what the woman's like with a man Trance?"


Napabaling ang binata ng muling magsalita ang katabing dalaga. Kunot ang noong napa-iling siya dito bilang sagot. Mahinang natawa ito sa kanya.


"Hindi mo alam kung ano ang gusto ng mga babae para mainlove sa iyo?"


"Nope. Hindi pa naman ako nakaranas ng panliligaw. Infact, ako na ang nililigawan ng mga babae.." natatawang wika ng binata.


"You mean, liligawan mo na ang babaeng nagpapatibok sa puso mo Trance?"


"I don't know. Maybe..yes. Or maybe, soon. I don't know what exactly my plan. As of now, Pinapakiramdaman ko muna if I really like her. Kung ano itong nararamdaman ko para sa kanya. Or baka na cu-curious lang ako dahil sa kakulitan niya."


"Dapat mo na nga sigurong ligawan ang girl na 'yun Trance." natatawang sambit ng dalaga. "I know, you like her. And I feel it." dagdag pa nito.


Unti-unting gumuhit ang malawak na ngiti sa labi ng binata. "You think I am?"


"Yeah. And she like you too. Oppss,, hindi lang gusto.. Mahal ka nga niya eh."


Napatawa na ng malakas ang binata sa sinabi nito sa kanya. "Paano mo naman nalaman?"


Biglang natigilan ang dalaga. "Ahm.. Binulong niya sa akin.." biro nitong natatawa.


"So, close pala kayo huh?" natatawa na ring sakay ng binata sa biro nito.


"Just kidding. Ahm, by the way.. Why don't you court her? Send her a bunch of flowers and chocolates. Invite her for a date as well." suggestion pa nito sa binata.


"Hmm, that a good idea. Thanks for that. I'll do that starting a day after tomorrow."


Muli siyang napabuntong hininga ng maalala ang usapan nila ng dalagang kasama niya kagabi. Paano pa niya maisasakatuparan ang plano niyang panliligaw kung may nauna na pala sa kanya? Sayang lang pala ang plano niyang naisip kagabi. Hindi pa naman siya nakatulog na mabuti dahil sa kanyang plano para sa dalaga. "Pero, di pa naman kasal ang dalaga. Flowers lang naman ang dumating para dito. Hindi naman wedding ring. May pag-asa pa." muling sambit ng binata sa sariling nabuhayan ng loob. "May the best man win!" ani pa niyang napangiti sa naisip.



Alas-singko na ng hapon. Mabilis na pinatay ng binata ang kanyang laptop at inayos. He planned na i-invite ang dalaga for an early dinner as a date. Isa pa, hindi naman siguro tatanggi ang dalaga pag sasabay siya sa kotse nito. Wala pa naman siyang dalang kotse dahil kotse nito ang ginamit niya papuntang opisina. Tsaka na niya yayaing mag dinner sila.


Lumabas na siya sa private room. Salubong ang kilay ng hindi makita ang dalaga sa cubicle nito. "Damn! Tinakasan na yata ako ng babaeng iyon ah?" lumapit siya sa kasunod na cubicle.


"Ay sir, may kailangan pa ba kayo?" si Jonalyn na ibinaba ang hawak na pressed powder.


"Kanina pa ba umalis si Ms. Arnaiz?"


"Kakalabas lang po sir. Ngayon lang. Baka nasa elevator pa po yun."


"Okay, thanks." at mabilis ang mga hakbang na tinungo ang glassed door palabas ng kanilang opisina.